Terugblik

Klik hier om bij Dag 1 van het reisverslag te beginnen

Lieve lezers van ons reisverslag,

We zijn nu 4 dagen thuis en hebben nog steeds een aardige kluif aan de jetlag. Alledrie hebben we last van spontaan in slaap vallen of eindeloos wakker liggen. Morgen moeten we alweer aan het werk en naar school.

We kijken terug op een geweldige reis, die nog mooier was dan we verwacht hadden. Echte hoogtepunten kunnen we niet benoemen, de reis was zo leuk door de afwisseling. Maar als we echt een paar highlights en verbeterpunten moeten noemen:

Highlights

• De watervallen en wilde rivieren in Wells Gray Provincial Park (en de prima werkende OFF muggenspray die we daar hard nodig hadden)
• Kamperen in Jasper, vuurtje stoken en buiten koken,het velewildlife dat we er hebben gezien, de wandeling door Maligne Canyon en bij Mount Edith Cavell
• Dewandeling bij Parkers Ridge aan de Icefields parkway, met uitzicht over de Saskatchewan gletsjer
• De ontmoetingen met de beren inLake Louise, Canmore en Telegraph Cove
• Canmore: Ons fijne appartement met het heerlijke bed, de prachtige keuken en het zwembad en het wandelen bij Grassi Lakes
• Het bezoek aan Lisette en haar familie in Calgary en de lekkere crepes!
• Het bezoekje op de Canadese prairie aan Head Smashed in Buffalo Jump
• De schitterende omgeving van het Many Glacier hotel en het uitzicht vanuit onze kamer
• Missoula: de heerlijke warmtedaar en het zwemmen in het campingzwembad
• Yellowstone: de geisers, hotpools en de bizonkuddes en de 3 verschillende lokaties waar we zaten in het park. 4 dagen daar zijn was prima.
• Het shoppen inde Seattle Premium Outlets
• Chemainus en het heerlijke Best Western hotel dat we daar hadden
• De hot tub op ons eigen terras in Ucluelet
• Spelen op het strand bij ons huisje in Port McNeill
• Het spotten van de orca'sin Telegraph Cove
• De zalmentrekzien in Campbell River
• Het eten bij West Coast Grill in Parksville en bij Cardero's in Vancouver
• Vancouver: fietsen en zwemmen in Stanley Park envliegen met het watervliegtuig
• de afwisseling tussen eenvoudige en luxere onderkomens
• de lekkere broodjes en soepenbij de Safeway supermarkten
• Onze fijne Ford Escape
• Het rechtstreeks vliegenop Dusseldorf

Verbeterpuntjes

• de belangrijkste: we hebben teveel in de auto gezeten. Volgende keer minder kilometers of vaker langer op één plek zitten.We hadden de reis beter in de VS kunnen starten vanwege veellagere autohuurprijzen. Ook zou ikgeen rondrit meer doen maar een one way. Het was geen goed idee om in 2 dagen terug te rijden vanaf Yellowstone naar Vancouver, zonde van de tijd. We hadden waarschijnlijk beter in Calgary, Denver of Salt Lake City kunnen eindigen.
• Warmere slaapzakken
• We hadden ons gemakkelijk een hele week in Jasper kunnen vermaken
• We haddeneen dag langerin Glacier NP doormoeten brengen, dit park moet je beleven door er te wandelen en daar hadden we nauwelijks tijd voor. Of we hadden niet in het Many Glacier hotel moetenverblijven maar in een onderkomen op de Going to the Sun weg zelf, dat had tijd gescheeld.
• We hadden de Grand Prismatic in Yellowstone van bovenaf moeten bekijken, vanaf een nabij liggende heuvel (de Ferry Falls trail).
• We hadden vaker vroeg op moeten staan om tóch een eland te kunnen spotten
• Ik had meer tijd voor het outletshoppen moeten nemen, minimaal een hele dag
• Ik had toch die mooie roze pet in Banff moeten kopen, ik heb later geen leukere meer gezien
• De hotelkamers waar je niet naar buiten kunt, vinden we wat benauwend, volgende keer liever geen kamers meer zonder balkon of terras.
• Ik had toch echt meer kleren moeten kopen, pas achteraf realiseerde ik me hoe gunstig de koers eigenlijk was!

Maar goed, ondanks de verbeterpuntjes hebben we een heerlijke reis gehaddie ons in veel opzichten verrijkt heeft, wevergeten dit nooit meer. Ook Kurt heeft enorm veel opgestokenover dieren en over Canada. Bovendien heeft hij laten zien dat hij een doorzetter is als het om wandelen gaat! Het ging beter dan we ooit gehoopt hadden,dat hadden we4 maanden geleden nietdurven hopentoen hij nog met een gebroken been in een rolstoel zat!

Onvermijdelijk dringt zich nu alweer de vraag op waar de volgende reis naartoe gaat, maar die vraag hoeven we gelukkig nog lang niet te beantwoorden. Ik denk wel dat het volgende keer een wat warmere bestemming zal gaan worden.

We hopen dat jullie het leuk vonden om ons reisverslag te lezen!

Christa (en natuurlijk Johan en Kurt)

Dag 28 - Vancouver (dag 3)

Onze allerlaatste dag in Canada. We hadden een gescheiden programma vandaag. Na uitslapen en een muffin van Starbucks op de hotelkamer, gingen Kurt en Johan naar het aquarium. Ik ging winkelen. Om 4 uur waren we allemaal weer terug in het hotel. De mannen hadden het erg leuk gehad:

Ik kon zelf niet helemaal mijn draai vinden bij het winkelen. Ik vond weer leuke kleren voor Kurt en zelfs iets leuks voor Susan,maar voor mezelf niet. Nouja, ik heb ook niet meer zoveel te wensen denk ik. Het was wel heel leuk om lekker rond te lopen, het was schitterend weer, en alles een beetje te observeren.Vancouver heeft een heel relaxte sfeer en het is wel duidelijk dat men er dol is op eten. Overal zie je eettentjes en ook stalletjes op straat. Heel veel mensen op straat lopen of zitten te eten of te drinken. Zelf nam ik toen ik honger kreeg een japanse hotdog. Of ik er zeewier op wilde,... nou nee.

Later ging ik nog met Kurt zwemmen in het hotel en daarna wandelden we naar de wijk Gastown, waar we nog niet geweest waren. Dit is het oudste gedeelte van Vancouver, genoemd naar 'Gassy Jack', min of meer de stichter van Vancouver (hij had een vat whisky en zette daar een dak boven en voilà, er stond een kroeg en dus kwamen er mensen). Er staat in Gastown ook een steamclock, dus een klok die op stoom werkt. Elk kwartier maakt het ding een deuntje en om onduidelijke redenen is het een echte toeristentrekker. We liepen er net voorbij toen het ding zijn deuntje begon te blazen (volgens mij de melodie van het slaan van de Big Ben) en het was best heel lollig om te zien.

InGastown gingen we eenvoudig eten bij de 'Old spaghetti factory', een beetje als goedmaker voor onze culinaire (en financiële) uitspattingen van gisteren. Voor 47 dollar hadden we alle drie een 3-gangen menu en Johan en ikkoffie. En het was nog best lekker ook. We waren pas laat terug op onze kamer en legden de laatste hand aan het inpakken van onze koffers. Het is nu echt voorbij! Morgen om 10 over 12 's middags gaat ons vliegtuig weer terug naar Dusseldorf. Donderdagmorgen vroeg NL tijd komen we aan. En dan is het snel van onze jetlag afkomen en maandag weer naar school/ aan het werk....

Ga naar Terugblik

Dag 27 - Vancouver (dag 2)

Vancouver ter land, ter zeeen in de lucht!

Het was een stralend zonnige dag. We gingen eerst lekker ontbijten, maar het duurde even voordat we wat gevonden hadden. We belandden uiteindelijk bij een aziatisch zaakje waar we bijna naar binnen getrokken werden. Het rook er wat naar het eten van de avond ervoor, maar we hebben er prima en heel goedkoop ontbeten.

Rond een uur of 11 stapten we op een fiets die we gehuurd hadden bij Canada Place. Kurt en Johan op een tandem, want ze hadden geen aanhangfiets en we wilden Kurt niet zelf laten fietsen. Kurt kon gelukkig goed bij de trappers. We moesten helmen op ('it's the law'), maar die hebben we maar aan ons stuur gehangen.

We reden Stanleypark in en waren zeker niet de enigen. Wat een drukte. Er was een gescheiden wanden- en fietspad en op beide was het gewoon vol. Het pad loopt helemaal rond het park dat op een schiereiland ligt. Je kunt deze 'seawall' een aantal kilometers volgen voordat je rond bent. In Stanleypark zijn allerlei attracties, ook voor kinderen. We reden langs de seawall en zagen mensen kijken naar iets in het zeewater.Het waren otters! Ze hadden net vissen gevangen en zaten die op een rots op te eten. Wat gaaf, die hadden we nog niet gezien!

We stopten daarnabij een plek waar Kurt even lekker met water kon spelen.

Daarna reden we door naar een echt zwembad aan zee. Het was maar zo'n 18 graden, maar het water was goed verwarmd en er scheen een lekker zonnetje, dus Kurt en Johan waagden het er even op.

Je kon nog verder rijden tot aan verdere stranden, maar we gingen met een boogje weer terug door het park. Middenin het park was er echt wild bos met oeroude bomen en we zagen een meertje dat helemaal bedekt was met waterlelies.

Om een uurtje of 3 leverden we de fietsen weer in en gingen naar de ernaast gelegen seaplanehaven. We boekten een tour voor Kurt en Johan. Ik hoef niet zo nodig in zo'n klein wiebelig watervliegtuigje.. we fristen ons even op in het hotel en om half6 mochten de heren de lucht in. Het was een rondje van een half uur, waarbij ze niet alleen boven Vancouver vlogen maar ook veel van de omgeving zagen, Vancouver island en de bergen rondom de stad. Ze volgen over een bevroren bergmeertje en de veerhaven waar we waren aangekomen.Kurt en Johanvonden het een geweldige ervaring.

Ik had ondertussen lekker in het zonnetje bij de haven gezeten, met uitzicht op de komende en gaande vliegtuigjes. Wat een bedrijvigheid! Toen de heren terug waren liepen we een paar honderd meter naar Cardero's, een populaire tent aan de jachthaven waar we heerlijk hebben gegeten.

Ga naar Dag 28

Dag 26 - Naar Vancouver

Big city!

Vandaag om kwart over 12 de ferry genomen van Nanaimo op Vancouver Island, terug naar het vasteland. We voeren op Horseshoe Bay, net boven Vancouver. Na een heel voorspoedige overtocht (waarbij ik blij was dat ik de boot gereserveerd had, want hij zat helemaal vol) was de drukte van de stad wel even wennen naruim 3weken grotendeels 'wilderness'.

Zelfs op zondag moesten we filerijden om de stad in te komen. TomTom bracht ons vlekkeloos naar ons Sheraton hotel, waar we nog even probeerden om onder de 40 dollar parkeerkosten per dag uit te komen door zelf een parkeergarage in de buurt te regelen, maar dat lukte niet erg en we moesten met hangende pootjes terug naar de receptie om te zeggen dat we tóch een plekje in hun garage wilden. Puntje voorbereiding voor de volgende keer..

We lieten alles wat we in de auto hadden door een porter naar onze kamer brengen, zodat we alles voor de terugvlucht kunnen herschikken en wegen. Ondanks dat we relatief goedkoop via Hotwire hadden geboekt, kregen we toch een kamer op de 19e verdieping. En hoe hoger hoe beter in een drukke stad! Het uitzicht is adembenemend.Het raamis één grote glaswand waardoor we zelfs tot aan de zee kunnen kijken.

We gingen nog even op pad, naar Canada Placewaarhet Visitor Centre zit. Dat waszo'n kwartiertje lopen en we haalden er wat leesvoer. Daarna gingen we kijken bij de cruiseschepenwaarvan er net eentje vertrok. Kurt is bovenmatig geïnteresseerd in cruiseschepen, omdat hij op de Nintendo net bezig is (met hulp van Johan) met eensoort Cruiseship Tycoon, waarbij je zelf een cruiseschip bouwt en exploiteert.Hij stondmet een kennersblikhet schip te bekijken en constateerde dat ze hem wel goed gebouwd hadden.

Vervolgens wilden Johan en ik een hapje eten en daarna pas zwemmen in het zwembad van ons hotel, maar we gingen overstag voor Kurts heftige protesten. Dus ging Johan eerst zwemmen met Kurt en ik ging op Tripadvisor kijken waar we konden gaan eten. We speelden op safe en gingen weer naar Earls, om de hoek. Bij die keten hadden we in Jasper ook al gegeten. Ikwilde de spinaziesalade nog proberen, en die was lekker. Johan wilde ook eens wat anders dan steak en nam een curry. Kurt kreeg kip en frietjes en at braaf van mijn spinazie mee voor de vitamientjes (en ik van zijn frietjes), tot ik zei dat hij zo goed spinazie aan het eten was. Na een 'grapje, het is gewoon sla' wilde hij pas weer dooreten. Zucht...Johans enorme ijstoetje ging er overigens zonder problemen in bij Kurt.

Morgen willen we gaan fietsen langs de zee! Het wordt 18 graden en zonnig, dus dat komt vast goed.

Ga naar Dag 27

Dag 25 - Van Port McNeill naar Parksville

Weer eens uitgeslapen, rustig ontbeten en om half 10 in de auto. We moesten een uurtje of 4 rijden naar Parksville, halverwege de oostkust. Een half uurtje van de haven waar we zondag de veerboot nemen naar Vancouver.

Halverwege maakten we een stop in Campbell River om daar bij een fishhatchery te kijken. Dat is een plek waar ze zalm opkweken. We zagen er een rivier waarin zalmen de stroom opzwemmen om te gaan paaien, dus eitjes te leggen. Vervolgens kwamen ze uit bij een soort barricade waar ze werden tegengehouden. Wanhopig probeerden ze er overheen te springen,maar dat lukte niet. Eigenlijk best zielig.. De eitjes worden daar verzameld en in grote bakken zagen we enorme hoeveelheden babyzalmpjes rondzwemmen. Erg leuk om te zien!

Om 2 uur waren we in Parksville en checkten we in bij het Sunrise Ridge Resort. We sleepten onze spullen naar onze mooie suite. Kurt merkte op dat er wel 10 mensen tegelijk in de douche konden. We hebben ook weer eens een eigen slaapkamer, wat betekent dat Kurt weer veroordeeld is tot de bedbank. Dat bevalt de ene keer wat beter dan de andere keer.

We vertrokken zo snel mogelijk naar het strand dat op loopafstand is, hoewel het maar 20 graden en een beetje bewolkt was. Daar aangekomen vroegen we ons af waar de zee was. Het was wel héél erg eb! Omdat Johan het hele stuk gereden had liep ik met Kurt naar de zee. We waren zo'n 10 minuten onderweg! Het grappige was dat het zeewater heel warm was, doordat het zo ondiep was met eb. We vermaakten ons anderhalf uur op het strand en zijn zelfs weer een beetje verbrand.

Vanavond hebbenwe gegeten in een resort verderop, waar het restaurant hoog aangeschreven stond, de West Coast grill.En dat was een goede keuze. Geweldig gegeten (eindelijk een goede gegrilde zalm) met uizicht op een enorm aquarium midden in het restaurant met enorme vissen erin.

Ga naar Dag 26

Dag 24 – Telegraph Cove

‘k Zag 2 beren. En orca's. En walvissen.

Een topdag! En wat een beestenbende vandaag. Het begon om een uur of 10 toen ik op onze veranda mijn moeder belde. Ik zag uit mijn ooghoeken wat aan komen vliegen en ja hoor, het was een bald eagle, up close and personal. Hij vloog op 10 meter voor me langs en Johan en Kurt waren er op tijd bij om hem ook te zien. Wat een schitterend gezicht, zo'n grote vogel, zo dichtbij dat we het geel van zijn ogen goed zagen en zijn klapwieken konden horen. Helaas ging het te snel voor een foto, man wat zou dat een mooi shot zijn geweest.

Om 1 uur scheepten we in op de boot van Stubbs Whalewatching. We hadden even een valse start, na een kwartier moesten we met motorproblemen terug naar de haven. Na 10 minuutjes was het euvel gelukkig verholpen en gingen we er weer op uit. In de tussentijd kwam er nog wel weer een bald eagle over vliegen.

In de 4 uur daarna werden we zeker niet teleurgesteld. Het begon met een bultrugwalvis die boven kwam en met een flinke plons weer neerkwam. Helaas zagen we alleen de plons en de staart, maar hij scheen met zijn hele kop boven water te zijn geweest... We voeren tot vlakbij het orcareservaat waar geen mensen mogen komen. Dit wordt ook met bootjes bewaakt. Op die plek gooien de orca's zich graag op het kiezelstrand om lekker hun buik te schuren. Maar vlak bij dat reservaat stikte het ook van de orca's. We zagen verschillende groepen, sommige van wel 10 tot 12 orca's.

Ik geloof dat we er zeker wel 50 hebben gezien. Aan de rugvinnen kan je zien of het mannetjes, vrouwtjes of jongen zijn. Sommige rugvinnen van de mannetjes zijn wel meer dan 2 meter hoog. De orca's lieten zich goed zien, ze kwamen veel boven water. Een paar keer gingen ze zelfs verticaal stilhangen met hun kop boven water. Het was echt adembenemend. Na een tijdje lieten we de orca's met rust en gingen we nog speuren naar walvissen. We zagen nog een paar bultruggen, maar ‘zien' is een groot woord. Je ziet de fontein die ze spuiten, een stuk rug met een vin en na een paar keer ademhalen zie je de staart omhoog gaan en in het water verdwijnen. Dat is het teken dat ze gaan duiken en je ze zeker een paar minuten niet meer terug ziet. Maar we vonden het toch heel indrukwekkend.

Omdat het weer ook nog mee zat - het was fris op het water maar we hadden er een lekker zonnetje bij - was het in alle opzichten een zeer geslaagde trip. We waren er helemaal vol van toen we terugreden, niet voorbereid op het toetje dat we nog voorgeschoteld kregen. We waren net Telegraph Cove uit toen we een hele dikke bruine kat langs de weg zagen rennen. Toen we beter keken zagen we dat het een berenjong was! We stopten gelijk maar hielden de raampjes nog even dicht, want moeders zou dan niet ver weg zijn. Dat klopte, die bleek besjes aan het snoepen te zijn in de berm.

Nu kon onze dag helemaal niet meer stuk. We moesten dan wel zo'n 10 uur omrijden om hier te komen, maar we concludeerden dat het 't dubbel en dwars waard was geweest.

Morgen rijden we naar Parksville aan de oostkust van Vancouver Island, waar we nog een middagje strand hopen te doen voordat we overmorgen op de veerboot naar Vancouver stappen, voor onze laatste 3 dagen. En hopelijk kunnen we in Parksville ook weer eens ons reislog goed bijwerken, want we lopen een beetje achter!

ga naar Dag 25

Dag 23 – Van West Vancouver Island naar het Noorden

Zonsondergang aan zee

Om 7 uur ging de wekker en ontdekten we dat er geen electriciteit in onze cottage was. Gelukkig deed de douche het wel, dus moesten we het alleen zonder koffie doen. Het bleek later dat het hele dorp zonder stroom zat, er zou wel iemand tegen een elektriciteitspaal zijn gereden, dacht de eigenaresse van ons huisje.

Om half 9 waren we op pad en reden hetzelfde stuk weer terug naar de oostkant van het eiland en vervolgens naar het verre noorden.

We deden er ruim 6 uur over voordat we bij Telegraph Cove waren, waar we morgenmiddag de whalewatch tour hebben. Het is echt een uithoek, er is bijna niks anders dan bos en bergen. De snelweg hield ook op, zo'n 3 uur voor onze bestemming. Aangekomen bij Telegraph Cove even checken of de reservering in orde was en hoe laat we er moeten zijn.

Alles klopte en we reden verder naar ons overnachtingsadres zo'n 25 kilometer verderop, in Port McNeill. Ik had een huisje geboekt direct aan zee bij ‘Cluxewe Resort', een camping die ook huisjes heeft. Ik zit nu binnen te tikken, met uitzicht op de ondergaande zon. Wat een waanzinnig mooi plekje hier.

Buiten is het erg afgekoeld, maar we hebben heerlijk op het kiezelstrand rondgehangen en genoten van het zonnetje. Kurt heeft urenlang stenen in het water gegooid.

Het is nu vloed en de zee komt bijna tot 3 meter van onze veranda.. een prachtig gezicht! Tussendoor ook nog weer een broodnodig wasje gedraaid en hier in de campingbar een simpel hapje gegeten. Morgen wordt een grote dag, dan gaan we hopelijk heel erg veel orca's zien. Daarvoor zijn we naar deze uithoek gekomen, dus laten we hopen dat we niet teleurgesteld worden!

Ga naar Dag 24

Dag 22 - Ucluelet (West Vancouver Island)

Onverwachte orca's!

Onze tweede hele dag hier! Wat heerlijk relaxed om niet weer in de auto te hoeven springen. Het programma was deze vakantie misschien toch wat te vol gepland. We komen helemaal bij hier. Ik bak weer eens pannenkoekjes voor het ontbijt en dan gaan we zonder echte plannen op pad. We willen eigenlijk nog wel de Wild Pacific trail lopen, die langs de kust leidt en mooie panorama's over zee biedt. Maar we zijn ook nieuwsgierig naar Tofino, een grotere plaats op de punt van het schiereiland waar we op zitten. Daar rijden we naartoe. We kijken wat rond en voor we het weten hebben we tickets gekocht voor een whalewatching tour bij ‘Aquatic Safaris'. Zo'n tour doen we overmorgen ook in Telegraph Cove, maar daar gaan we waarschijnlijk alleen orca's zien. Hier hebben ze bultruggen en grijze walvissen. Binnen een uur zitten we op een fijne catamaranboot en razen we richting open zee. De eerste 10 minuten spotten we de rug van een bultrug (geen bulten gezien) en de ruggen van 3 orca's. Hee... die zouden we hier toch niet zien? Het blijken transient orca's te zijn, dus rondtrekkende, en van die soort weet je nooit of ze wel of niet verschijnen. Het is ook wel een spannende soort om te observeren want deze soort eet vlees en jaagt dus op bijvoorbeeld zeeleeuwen. Zouden we nog getuige worden van een spannende kill? Kurt vond het varen geweldig, vooral als het lekker snel ging en we over de golven bonkten. Hoe harder hoe beter!

In de 2,5 uur die volgen zien we de orca's nog wat beter, het blijken er vier te zijn, waaronder een hele grote en een heel kleintje. We spotten nog een paar spuiten van walvissen, maar de walvissen zelf zijn niet zichtbaar. We varen langs wat eilanden met veel zeeleeuwen en zien eindelijk van een afstandje een bald eagle (zo'n grote zwarte arend met een witte kop en gele snavel).

Leuke anekdote hierover gehoord van een ranger in Yellowstone: Roosevelt wilde de bald eagle niet als nationaal symbool voor de VS kiezen, omdat deze vogel erom bekend staat af en toe vis van andere beesten te snaaien. Daarom koos hij in plaats daarvan voor de heroïsche kalkoen als nationaal symbool.

Verder weer boodschapjes gedaan, waaronder wat lokale gerookte zalm en deze gelijk bij de borrel opgepeuzeld. Allemaal weer in de hottub en nu is het tijd om te eten. Morgen staat er weer eens een lange rit op het programma: we rijden helemaal naar de noordpunt van het eiland, een rit van zeker zo'n 6 uur.

Ga naar Dag 23