Een natte Icefield Parkway

Uitgeslapen tot half 9! Snel ontbeten en spullen ingepakt en om kwart voor 10 onderweg. Vandaag stond 280 kilometer snelweg op de agenda, maar met heel veel stops onderweg waar iets te zien is. Vandaag reden we de 'Icefield Parkway', ook wel de mooiste snelweg van Canada genoemd. We reden eerst binnendoor over de alternatieve weg 93A naar de Athabasca Falls. Het begon te regenen en met onze regenjassen aan bekeken we de waterval. Hij was behoorlijk indrukwekkend, wat een donderend geweld. Het schijnt dat er eens in de zoveel tijd ook wel een roekeloze toerist in valt die niet achter de hekjes is gebleven. Een val in dat water overleef je gegarandeerd niet.

De volgende stop was de Athabasca Glacier op de ‘Columbia Icefields'. Een ijstong die tot aan de snelweg loopt en waar een heen toeristencircus omheen is gebouwd.

Het stortregende inmiddels, dus we beperkten ons tot een stop in het bezoekerscentrum waar we een expositie bekeken over de geschiedenis van de gletscher. Je kon ook met een speciale bus de gletscher op, maar gezien het weer en de prijzen lieten we dat maar aan ons voorbij gaan. We reden door en stopten bij Parkers ridge. Ik had gelezen dat je vanaf de top van de berg daar de Saskatchewan gletscher kon zien en dat je er kans had mountain goats tegen te komen. Je moest dan wel 2 1/2 kilometer de berg op lopen. We aten eerst een boterhammetje in de auto, want het regende nog steeds. Toen gingen we naar boven met jassen en truien aan. Ongeveer elke 10 minuten ging er wat uit, het was weer droog en de zon was gaan schijnen. Na zo'n 45 minuten waren we op de top. Het was er schitterend. Prachtige alpenweides met allerlei kleuren bloemen. Maar het mooiste was het zicht op de Saskatchewan gletscher. Die gletscher vonden we veel mooier dan die langs de snelweg, en hij eindigde in een helblauw gletschermeer, die op zijn beurt weer overging in een rivier. Echt prachtig.

Na zo'n 2 uur zaten we weer in de auto. De volgende stops waren Peyto Lake en Bow Lake, die erg mooi moesten zijn. Maar inmiddels stortregende het. We geloofden het wel, we zouden nog wel meer meren zien en reden door naar Lake Louise.

We checkten in bij de Lake Louise Inn waar we een economy room hadden geboekt. Tot onze verbazing kregen we niet de meest eenvoudige kamer maar een appartement waar 8 personen konden slapen! Met een keuken, 2 badkamers, open haard en 2 aparte slaapkamers! Wauw... we zijn er nog steeds stil van. We zijn gelijk maar even boodschappen gaan doen zodat we lekker in ons appartement kunnen eten. Wel makkelijk, we haalden iets in de deli dat we alleen maar op hoeven te warmen in de magnetron. Maar het scheelt toch weer dat we niet uit eten hoeven, want alles is hier zoooo duur.

Natuurlijk moest Kurt even zwemmen, dus ik ben met hem meegegaan terwijl Johan even zijn ogen dicht deed. Nu zitten we lekker schoongedoucht aan de borrel baseball te kijken op tv. We twijfelden nog even of we alvast Lake Louise zouden gaan bekijken, maar ik denk dat we gewoon gaan relaxen vanavond! En nu ga ik checken of internet hier werkt! - Ja, het werkt, dus hier is eindelijk weer een verslag.

Ga naar Dag 8