De volgende ochtend werden we getrakteerd op een heerlijk ontbijt van crèpes, de specialiteit van de heer des huizes, met allerlei lekkers erbij.

Rond half 12 gingen we op pad richting Amerikaanse grens, voorzien van een heerlijk lunchpakketje van bagles en blueberries. Het was een stralend zonnige dag, bijna geen wolkje aan de lucht. Op onze route door de prairies van Zuid Alberta liep de temperatuur zelfs op tot 30 graden. Lisette en haar man hadden ons getipt om te stoppen in Head Smashed in Buffalo Jump. Hier is een klif waarover indianen vroeger één keer per jaar een complete kudde bizons de dood injoegen om eten voor de winter te hebben. De naam van de plek slaat op een jonge krijger die het schouwspel van beneden af wilde zien en zich onder een uitstekende rots had verschanst. Hij had er alleen geen rekening mee gehouden dat er zoveel bizons over de rand van het klif gejaagd werden dat hij klem kwam te zitten tussen de rots en de lichamen van de beesten. Ze vonden hem later terug met een geplette schedel.

Het was een mooi opgezet museum, gebouwd tegen het klif. Je begint met het kijken naar een film van 15 minuten waarin je ziet hoe het opjagen en over het klif drijven van de bizons in zijn werk ging en hoe ze het 5500 jaar geleden al deden. Vervolgens kon je via de bovenste verdieping naar buiten wandelen en de plek zien waar het allemaal gebeurde. Daarna daalde je in het museum af en werd er van alles rondom de bizonjacht en het leven van de indianen getoond. Het was erg leuk om hier een dik uur rond te brengen. Je kon ook nog naar de onderkant van het klif wandelen, maar we moesten weer verder.

We reden in zo'n 2 uur door naar de Canadees- Amerikaanse grens, waar best een lange rij stond.

Toen we aan de beurt waren ging het er allemaal heel vriendelijk aan toe. We moesten de auto parkeren en in het kantoor formulieren invullen. We deden er in totaal 50 minuten over om erlangs te komen. Maar toen waren we ‘back in the USA'. We waren al snel bij Glacier National Park, dat we via de ingang ‘Many Glacier' inreden. Na het kopen van de parkpas waren we snel bij ons Many Glacier hotel. Een prachtig oud en statig hotel aan een meer. Onze kamer had een balkon met uitzicht op dat meer. Zo prachtig!

Het hotel is een beetje vergane glorie, maar ze zijn nu volop aan het renoveren. Gelukkig niet in het weekend, en vandaag is het zaterdag. Het was heerlijk om na de autorit even lekker in het zonnetje op ons balkon te zitten en te genieten van het weidse uitzicht op het meer en de gletsjers eromheen. We gingen lekker eten in de dining room met uitzicht op de ondergaande zon. Op weg naar de dining room kom je door een lange gang waar allemaal foto's hangen van Glacier toen (het hotel werd gebouwd in 1904) en nu. Je ziet er heel duidelijk dat de gletsjers zich terugtrekken. ‘Many Glacier' zou eigenlijk ‘not so many glaciers anymore' moeten heten. Nu gaan we ons nog even verdiepen in de wandelingen die we hier morgen willen gaan doen, voordat we doorrijden naar onze tussenstop op weg naar Yellowstone.

Ga naar Dag 12